Hoe werkt het
Kanji? Wat is dat?
æ¼¢å— (uitspraak: kan-dzjie) zijn Chinese karakters die Japan in een ver, ver verleden heeft overgenomen om de eigen taal te kunnen opschrijven. Totdat men tussen de 10e en 12e eeuw cursieve en afgekorte varianten ervan ontwikkelde (het hiragana en katakana), bestond dus al het geschreven Japans uit deze karakters. Dankzij die voorgeschiedenis hebben kanji vrijwel altijd meer dan één mogelijke uitspraak:
​
-
Een Japanse uitspraak, meestal gebruikt wanneer kanji op zichzelf staan.
Bijvoorbeeld: 日 hi ("zon") en 本 moto ("oorsprong") -
Een 'ver-Japanste' Chinese uitspraak, meestal gebruikt bij combinaties van kanji.
Bijvoorbeeld: 日 nichi en 本 hon, zoals in de samenstelling nippon ("Japan")
​
Het is over het algemeen die tweede uitspraak die ik gebruik als basis voor het maken van de naam 'vertaling'. Als een Japanner een onbekende samenstelling van karakters tegenkomt, is de kans namelijk het grootst dat ze eerst die lezing zullen uitproberen en dus (hopelijk) de uitspraak van uw naam weten te raden.
Hoe maak je daar een naam van?
In de eerste plaats door goed te kijken (of beter nog; luisteren) naar hoe iemands naam wordt uitgesproken. Op beurzen en evenementen, waar ik soms 'live' kalligrafie doe, hoor ik mensen direct zeggen "met een 'C'" of "met -y op het eind" als ze hun naam noemen. Voor het Japans is dat echter volkomen irrelevant. Deze taal heeft immers geen letters.
​
Het Japans werkt met schrifttekens die voor ons klinken als lettergrepen; combinaties van medeklinkers en klinkers. Er is geen tekentje voor de klank 'k', maar wel voor de klanken ka, ki, ku, ke en ko. Evengoed bestaat er geen losse 'm', maar zijn er wel tekens voor ma, mi, mu, me en mo. Nee, ik kan dus niet de letter "B" vertalen voor uw tattoo. Mocht u dat op het internet vinden, pas dan goed op, want er staat ongetwijfeld iets anders! In het Japans bestaan er alleen tekens voor de klanken ba, bi, bu, be en bo. Etc.
Om even mezelf als voorbeeld te gebruiken:
"Steven" wordt in het Japans opgedeeld in drie klanken: su - tee - ben.
Dat betekent dat ik nu alle kanji (die ingewikkeld uitziende Chinese karakters) opzoek waarvan de uitspraak "su" is. Daaruit selecteer ik er eentje die om wat voor reden dan ook goed bij mij past. Vervolgens zoek ik alle kanji op met "tee" als uitspraak en doe hetzelfde met de kanji voor "ben". Nadat ik de verschillende opties naast elkaar heb gezet en weggestreept, kom ik dan op de onderstaande, persoonlijke Kanji-Naam.
​
​
​
-
守 (su) - "beschermen"
Omdat ik sinds mijn jeugd verschillende Japanse zelfverdedigingssporten heb beoefend.
-
禎 (tee) - "gezegend" of "voorspoedig voorteken"
Omdat ik mijn goede leven te danken heb aan meer dan alleen mijn eigen inspanningen.
-
冕 (ben) - "kroon"
Omdat de naam Steven afkomstig is van het Griekse στÎφανος (stéfanos), wat "de gekroonde" of "krans" betekent.
Kan dit echt met alle namen?
Bijna... is niet helemaal. Er zijn een aantal beperkingen, omdat het Japans een vrij klankarme taal is. Zoals te zien bij het voorbeeld van "Steven" is er in het Japans geen 'v' klank. Namen en leenwoorden met een 'v' worden daardoor uitgesproken met een 'b' klank; een beetje zoals in het Spaans. Samengestelde klinkers (au, eu, ij, ui en dergelijke) kennen ze ook niet, maar zijn op zich wel te benaderen, al blijft het uitspreken ervan erg lastig voor Japanners. Heet je bijvoorbeeld "Thijs", dan klinkt dat in hun oren (en uitspraak) eerder als "tai-su".
Zoals eerder gezegd bestaan er -met uitzondering van de "n"- ook geen tekens voor losse medeklinkers. Staan er daarvan veel naast elkaar, dan komen daar (in onze oren) klinkers tussen te staan. Amsterdam verandert daardoor noodgedwongen in アムステルダム, oftewel: a-mu-su-te-ru-da-mu. Een naam als Alexandra is dus net zo: a-re-ku-san-do-ra.
Tot slot is er niet voor elke klank evenveel keuze aan kanji. Soms zijn er wel honderd opties, soms maar tien. Het Nederlands kent immers ook vrij weinig woorden met een "Q". Helemaal garanderen dat het een unieke combinatie wordt die bovendien een reflectie is van uw volledige persoonlijkheid, kunnen we dus niet. Wel zullen we er altijd iets moois van maken. Mocht de gewenste 'connectie' met de aangeleverde informatie niet beschikbaar zijn, kiezen we in ieder geval kanji met een positieve of neutrale betekenis. Tenzij u natuurlijk fan bent van death metal of iets dergelijks en zelf gewoon graag "duistere bloedwolk" heet... De klant is koning!
Kan ik mijn Kanji-Naam gebruiken in Japan?
Niet op documenten / formulieren of naamkaartjes en dergelijke zaken die bedoeld zijn als identificatie. De officiële schrijfwijze van buitenlandse namen is in een fonetisch schrift; het katakana (zie volgende vraag). Namen in kanji zijn bedoeld als een leuke persoonlijke uitdrukking.
Aangezien ze op het individu afgestemd worden, zijn de combinaties van kanji die ik maak voor uw naam vrijwel altijd onbekend voor Japanners. Ook al lijkt het op een Japanse / Chinese naam, zullen mensen het in eerste instantie niet als zodanig herkennen. Bovendien worden er soms zeldzame kanji of ongebruikelijke uitspraken geselecteerd, waardoor het best kan zijn dat de gemiddelde Japanner niet in één oogopslag zal weten dat de uitspraak ["uw naam"] is. Uiteraard streven we daar wel naar!
Daarbij moet echter gezegd worden dat dit ook voor Japanners onderling geldt. Er bestaan dusdanig veel verschillende uitspraken voor sommige kanji, dat ook zij op hun eigen naamkaartjes (in kanji) de juiste uitspraak erbij moeten vermelden (in hiragana).
Wat is dan een naam in katakana?
Katakana is de officiële schrijfwijze voor niet-Japanse namen. Een kanji-naam is betekenisvol, maar alleen geschikt voor persoonlijk gebruik. Een katakana-naam is daarentegen alleen fonetisch, maar de enige praktische optie in het geval van persoonsgegevens, emails, registraties, etc.
​
Ook hier geldt dat de schrijfwijze in het Japans altijd gebaseerd is op de uitspraak; niet op letters.
Bijvoorbeeld: Steven = ステーヴェン
... maar ook: Steven = スティーブン
​
Het verschil? In het eerste geval staat er Steven met een Nederlandse uitspraak (su-tee-ven), en in het tweede geval staat er Steven in het Engels (su-tii-bun). Dat laatste krijgt u van elk gratis vertaalautomaatje op het internet, dat eerste alleen van ons.
Computervertalingen pakken kana-tekens zonder te weten hoe een naam daadwerkelijk hoort te klinken. Dat is sowieso vervelend, maar voor namen met een ietwat ongewone (of niet aan de spelling af te lezen) uitspraak, zijn dergelijke sites zo goed als onbruikbaar. En dat terwijl het katakana juist een fonetisch schrift is; het is bedoeld om klanken weer te geven, niet ons alfabet te kopiëren. Vergeet bij een bestelling dus vooral niet om aan te geven hoe u zelf uw naam uitspreekt.
Wat zijn de opties bij het laten maken van een Kanji-Naam?
In de eerste plaats is er de keus tussen digitaal of handgeschreven. Voor digitale versies kunt u vervolgens kiezen uit meerdere bestandstypen (PDF, PNG, SVG) en krijgt u de naam in meerdere lettertypen geleverd.
​
Voor de handgeschreven versies zijn er diverse afmetingen en papiersoorten, én de keus tussen drie schrijfstijlen; van statisch tot cursief. Kijk voor de details bij de keuzemogelijkheden. ​​
Waarom moet ik betalen voor een Kanji-Naam?
Om de eenvoudige reden dat de persoonlijke aandacht die ik besteed aan elke bestelling veel tijd kost. Om de naam zo uniek mogelijk te maken, kijk ik naar alle connecties tussen de kanji en uw karakter (in zoverre u die informatie heeft verstrekt), waarna ik de verschillende opties voor een uiteindelijke selectie nogmaals controleer op nauwkeurigheid (qua betekenissen en klanken) in meerdere speciale naslagwerken.
​
Zoals eerder al gezegd is: u mag het ook gerust voor niks van het web plukken bij een automatisch gegenereerde "[klik hier voor uw naam]" bot. Maar kijk dan niet raar op als er later "Platte Neus" blijkt te staan.